Ömrü bitmişti bana göre. Su da alıyordu bir teki alttan
alttan yağmur çiseleyince.
Dedim ki; ömrün tükendi yoldaş!
Aldım elime ikisini de tam sallıyordum ki çöp kutusuna…
Aklıma geldi resim atölyeleri arasında mekik dokumalarımız.
Solmuştu da garibim. İlk aldığım günü hatırlarım. Pek bir parlıyordu. Şanına yakışmıyordu
o kadar cillopluk. Şanı bilenlerince malûm.
Arabayla üstünden mi geçmedim, denize mi girmedim onunla.
Eskimiş olmasındandı ya şânı hani.
Adına yakışır hale soktuktan sonra başlamıştı maceramız.
İşte bunlar gelince aklıma, sevimli de kerata. Çöp kutusuna değil, çamaşır
makinesine salladım…
Şimdi beni değil, ucunda kurumuş boyalarımın olduğu bir avuç
fırçayı taşıyor.
Şeytan diyor ki kır kalemi dön atölyeye, bulan boyaya!
Her ne olursa olsun "sallamadan" önce bir değil bin kez düşünmeli...
Mutlu bir Çarşamba diliyorum hepinize...
Şu an ne mi dinliyorum?
Bette Midler - Wind Beneath My Wings
İyi geceler ;)
BtLÂşK
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder